Kładka Śliwno–Waniewo
Ponad kilometrowa drewniana kładka turystyczno-edukacyjna jest rozpięta nad rozlewiskami rzeki Narew. Łączy 2 miejscowości: Śliwno i Waniewo, 2 gminy: Choroszcz i Sokoły, 2 powiaty: białostocki i wysokomazowiecki. Jako ścieżka turystyczno-edukacyjna, prezentującej walory przyrodnicze Narwiańskiego Parku Narodowego oraz ciekawostki historyczne miejscowej okolicy.
Kładka jest obiektem architektonicznym, unikalnym w skali województwa. Jej konstrukcja została dostosowana do warunków środowiskowych i potrzeb ochrony środowiska. Turystyczno-edukacyjny trakt rozciąga się nad rozlewiskiem Narwi i łączy dwie gminy: Choroszcz oraz Sokoły. Kładka turystyczno-edukacyjna została udostępniona turystom w 2009 r. i liczy ok. 1100 m długości. Służy do przeprawy pomiędzy Śliwnem, a Waniewem. Zbudowana z drewnianych pomostów i łączących je czterech ruchomych elementów na pontonach, jest ulubionym miejscem wypraw turystów pieszych i rowerowych.
Kładka jest obiektem architektonicznym, unikalnym w skali województwa. Jej konstrukcja została dostosowana do warunków środowiskowych i potrzeb ochrony środowiska. Turystyczno-edukacyjny trakt rozciąga się nad rozlewiskiem Narwi i łączy dwie gminy: w miejscowości Śliwno – Choroszcz oraz w miejscowości Waniewo – gminę Sokoły. Kładka została udostępniona turystom w 2009 roku, a po 10 latach została gruntowanie zmodernizowana.
Kładka mierzy ok. 1100 m długości. Zbudowana jest z drewnianych pomostów i łączących je czterech ruchomych elementów na pontonach. Jest ulubionym miejscem wypraw turystów pieszych i rowerowych.
Historia tego miejsca sięga XV wieku. W najbliższych okolicach znajdowały się trzy przeprawy przez Narew: w Surażu, Śliwnie-Waniewie i w Tykocinie. W tym miejscu przebiegał też trakt handlowy łączący Koronę i Litwę, który prowadził z Korony przez Sokoły – Waniewo – Śliwno – Choroszcz – Knyszyn – Grodno i biegł aż do Wilna.
Jako ciekawostkę należy jeszcze dodać, iż po obu brzegach mostu, w historycznych czasach znajdowały się prowadzone przez Żydów karczmy. Podróżujący kupcy, aby szczęśliwie i bezpiecznie przez most przejechać, raczyli się okowitą: z jednej strony rzeki – w intencji szczęśliwej przeprawy, a po przejechaniu mostu – ciesząc się z udanej drogi. Jak wieść ludowa niesie, ruch w karczmach był bardzo duży.
W 1511 roku, dokładnie w miejscu poprowadzenia obecnej kładki, został wybudowany drewniany most, a tuż obok wieży widokowej – wybudowano strażnicę mostu, zwaną Grodziskiem lub Zamczyskiem. Służyła ona do strzeżenia mostu przed pożarem. Pierwszy most przetrwał równe 10 lat. W 1521 roku zwaśnione, krewkie i bitne rody szlacheckie Hlebowiczów z Waniewa i Gasztołdów z Tykocina urządziły lokalną wojenkę, podczas której spaleniu uległo Waniewo i ten sam los podzielił most. Gdy emocje opadły, przeprawę odbudowano i bez większego uszczerbku ze strony człowieka most przetrwał do 1915 roku. Od czasu do czasu jego części niszczyła natura, szczególnie mroźnymi zimami, gdy Narwią schodziła kra. Kiedy most był w odbudowie, ruch po nim odbywał się na promach, a przekopany w tym celu kanał został nazwany „promówką”. Kres istnienia mostu położyły w 25 sierpnia 1915 roku wycofujące się wojska rosyjskie, które ponownie przeprawę spaliły.
Dziś możemy znowu korzystać z tej przeprawy – w postaci kładki turystyczno-edukacyjnej, prezentującej walory przyrodnicze Narwiańskiego Parku Narodowego oraz ciekawostki historyczne miejscowej okolicy.
Do wsi Śliwno i kładki turystyczno-edukacyjnej, najłatwiej jest dostać się autem lub rowerem, w czym może pomóc szlak Green Velo.